Selasa, 07 Februari 2012

menunggu untuk kehilanganmu, lagi.


Rasanya tak sanggup aku untuk bangun satu pagi lagi.
Satu pagi lagi, mengingat aku menunggu untuk kehilanganmu.
Satu pagi lagi, aku rasai takut menunggu untuk kehilanganmu.

Satu pagi yang kesekian kali aku memeluk dirimu sambil menunggu untuk kehilanganmu.

Aku tak sanggup hidup untuk bangun satu pagi lagi tanpa bisa melawan.
Kehilanganmu.

Samar.

Cintakah?

Pagi ini, aku tidak ingin menunggu untuk kehilanganmu lagi.

Aku putuskan untuk terkubur jauh dibawah tanah.
Indah. Aku tak perlu menunggu.

February 7th 2012. izzunna di antariksa.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar